Traduit par: Isabelle Macor *
Geldberg sait que si quelques wagons de notre vie ont déraillé, cela ne signifie pas que le train entier a déraillé. De telles épilepsies du sort surviennent sur le trajet De là-bas à Maintenant et de Maintenant à Là-bas. La théorie de l’absolu prouve que quand nous attendons à la gare, notre vie, de toute façon, s’en va.
Geldberg wie, że jeżeli wykoleiło się kilka wagonów jego życia, to nie znaczy, że wykoleił się cały pociąg. Takie epilepsje losu zdarzają się na trasie Stamtąd do Teraz i z Teraz do Stamtąd. Teoria bezwzględności udowadnia, że kiedy stoimy na stacji, nasze życie i tak odjeżdża.
Geldberg se demande dans quel pays il aimerait vivre. Il s’est emparé du télescope de Webb pour observer le cosmos. Le mieux serait que ce pays n’appartienne ni à l’est ni à l’ouest, ni au nord ni au sud. Il devrait être suspendu dans l’air et se balancer. Il est important néanmoins qu’il ne nous ballotte par excessivement et ne se comporte pas comme un parfait (fini) hamac. Les derniers résultats des recherches scientifiques indiquent que même un léger balancement influe sur le développement du cerveau. Geldberg rêve que son peuple se balance, qu’il n’y en ait pas que deux sur la balançoire.
Geldberg zastanawia się, w jakim kraju chciałby żyć. Sięgnął po teleskop Webba i zapatrzył się w kosmos. Najlepiej, aby kraj nie należał do wschodu ani do zachodu, ani do północy, ani do południa. Powinien wisieć w powietrzu i się kołysać. Ważne jednak, żeby nas zanadto nie bujał i nie zachowywał się jak skończony hamak. Ostatnie wyniki badań naukowych wskazują, że nawet lekkie kołysanie wpływa na rozwój mózgu. Geldberg marzy, aby kołysał się jego naród, a nie tylko dwoje na huśtawce.
Le tourisme est pour Geldberg un corps étranger. Une seule fois par an il part au désert du Kalahari pour retourner la clepsydre et admirer la patience du temps qui s’écoule.
Turystyka jest dla Geldberga ciałem obcym. Jedynie raz w roku wyjeżdża na pustynię Kalahari, aby odwrócić klepsydrę i podziwiać przesypującą się cierpliwość czasu.
La curiosité sans limite de Geldberg pour le monde l’a amené à la conclusion que l’amour de la patrie peut se terminer par une grave maladie. Cela arrive quand la patrie est à la charge de la Haine, d’une corporation associant l’intrigue, le complot et la révolte à un capital d’anarchie et de crime. L’amour lie à la patrie la suspicion passionnée, la jalousie et les recettes culinaires. Tous ceux qui sont ainsi malades d’un tel amour pour la patrie sont occupés par une perte de temps de 24 heures.
Bezgraniczna ciekawość świata doprowadziła Geldberga do wniosku, że miłość do ojczyzny może się skończyć ciężką chorobą. Bywa tak, kiedy ojczyzna jest na utrzymaniu Nienawiści, korporacji zrzeszającej intrygi, spiski i rewolty, z kapitałem anarchii i zbrodni. Miłość łączy z ojczyzną namiętna podejrzliwość, zazdrość i militarne przepisy kulinarne. Wszyscy, którzy chorują na taką miłość do ojczyzny objęci są całodobową stratą czasu.
Geldberg est assis sous un ciel tatoué. L’encre noire de la pluie se déverse sur la ville. Dans les salons de tatouage des corps d’engrenages, des rosaires incarnés (devenus muscles), une croix gammée, un tigre Jésus, une croix. Geldberg ne comprend pas ce qu’il devrait comprendre. Il voudrait que la neige tombe à nouveau, que les cygnes blancs nagent et que le jour dure douze heures. Mais le tatouage des heures est inévitable. Geldberg commande par téléphone une guerre, une pizza Cardinale et un billet pour le Cirque du Soleil.
Geldberg siedzi pod wytatuowanym niebem. Czarny tusz deszczu zalewa miasto. W salonach tatuażu ciała zębatych kół, umięśnione różańce, swastyka, tygrys Jezus, krzyż. Geldberg nie rozumie tego, co powinien rozumieć. Chciałby, żeby znowu padał śnieg, pływały białe łabędzie i żeby dzień trwał dwanaście godzin. Ale tatuaż godzin jest nieunikniony. Geldberg zamawia przez telefon wojnę, pizzę Cardinale i bilet do Cirque du Soleil.
*Isabelle Macor (Macor-Filarska), a mené une carrière d’enseignante de langue et littérature française et littérature comparée ; traductrice littéraire du polonais, de l’anglais, chercheure en littératures comparées, spécialiste du Monde slave et l’Occident (Sorbonne), diplômée d’Etudes anglophones et de linguistique ; ateliers de traduction ; lectures de poésie, collaborations avec musiciens, artistes plasticiens. A notamment publié les poètes Urszula Kozioł, Wisława Szymborska, Ewa Lipska, Ryszard Krynicki, Halina Poświatowska, Justyna Bargielska, Jakub Kornhauser, Ewa Sonnenberg, Alicja Rosé, Miron Białoszewski, Maciej Niemiec, Krzysztof Siwczyk…Collabore aux revues Europe, La Revue de Belles Lettres, La MEET, Passages d’encres, Le Nouveau Recueil, PO&SIE, En Attendant Nadeau…Nombreuses résidences d’écriture (Arles-France, Amay-Belgique, Genshagen-Berlin, Varsovie, Cracovie) – Bourse découverte de traduction du CNL 1999 - et grande bourse 2021 pour la traduction de l’œuvre de Zuzanna Ginczanka) – Prix Horace du Cénacle européen des arts et des lettres, 2015, nominée plusieurs fois de 2012 à 2021 pour le prix Nelly Sachs de traduction de poésie.